Bu çalışmada, Akdeniz bölgesinde yetiştirilen Domat, Gemlik ve Sarı Ulak zeytin çeşitlerinin meyve tutumu ve boncuklu meyve düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla açık tozlaşma, kendine tozlaşma ve çapraz tozlaşma uygulamaları yapılmıştır.
Bu çalışma sonucunda; Kendi kendine tozlaşma uygulamalarında tüm çeşitlerin meyve tutumunun çok düşük olduğu ortaya konmuş, bu nedenle uygun çeşitlerle çapraz tozlaşma ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Domat çeşidinin kendine verimli olduğu, Gemlik ve Sarı Ulak çeşitlerinin ise ekonomik olarak yeterli meyve tutumu için bir polenleştirici çeşidine ihtiyaç duyduğu belirlenmiştir. Ayrıca incelenen çeşitler arasında çapraz uyumsuzluk tespit edilmemiştir. Domat çeşidi için Sarı Ulak, Sarı Ulak için Domat ve Gemlik için hem Sarı Ulak hem de Domat çeşitleri en uygun polenleyici olarak belirlenmiştir. Sarı Ulak çeşidinde boncuklu meyve oluşumunun oldukça yüksek olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak, zeytin yetiştiriciliğinde kullanılan çeşit kendine verimli bir çeşit olsa dahi uygun polenleştirici çeşitlerin aynı bahçede tutulması halinde verim ve kalitenin artırılabileceği belirlenmiştir.
Comentarios